یک پیشنهاد نوروزانه : بوی نوروز

در طول یک هفته ای که از سال نو خورشیدی می گذرد ، سوژه های متفاوتی را برای نوشتن درنظر داشتم که راستش را بخواهید بنا به یک دلیل ساده از پرداختن به آنها اجتناب کردم . دلیل ساده ای هم که به آن اشاره کردم ، نوروز بود . سالی که پشت سر گذاشتیم ، سالی سخت و پرتنش و چنان که در مطلب قبلی هم گفتم بی رحم بود . به همین دلیل چندان مناسب حال و احوال خودم و همه مخاطبان طربخانه خاک ندیدم که در نخستین روزهای سال چنان بنویسم و درباره چیزهایی بنویسم که یادآور تلخی ها و بدیها باشد . روزهای نوروز پاک تر و زیباتر از آنند که از بدیها و کژیها بگوییم و به آنها بپردازیم . پس بگذارید چند روزی نه به آن آقا و نه به هیچ چیز بی ارزش و دون دیگری که در این دنیا وجود دارد نیندیشیم و شاد باشیم . می دانید که گاهی اوقات شاد بودن قومی ، حکم شکنجه برای اقلیتی را دارد ! از این رو فرصت را مغتنم می شمارم و این مطلب را به معرفی یک اثر موسیقی زیبا و جاودانه اختصاص داده و به همه دوستان پیشنهاد می کنم ، شنیدن آن را از دست ندهند .
"بوی نوروز" نام آلبوم موسیقی است که سالها پیش گروه دستان با سرپرستی حمید متبسم و با صدای زنده یاد ایرج بسطامی آن را اجرا کردند . حمید متبسم ، پایه گذار و سرپرست گروه دستان ، در اجرای این اثر نوازندگی تار را برعهده دارد و بیژن کامکار ، دف و دایره ، مرتضی اعیان ، تنبک ، پشنگ کامکار ، سنتور ، اردشیر کامکار ، کمانچه و قیچک ، محمد علی کیانی نژاد ، نی ، کیهان کلهر ، کمانچه ، حسین بهروزی نیا ، بربط و سیامک نعمت ناصر ، تار این اثر شنیدنی را نواخته اند . نگاهی گذرا به اسامی ذکر شده ، نشان دهنده قوت و غنای این اثر از لحاظ فهم و درک و قدرت نوازندگی پدیدآورندگان این آلبوم است . در کنار توانمندیهای شخصی اعضای گروه ، تنظیم و سازبندی مناسب قطعات و همچنین تکنوازیهای قابل توجه ، ترکیبی شنیدنی از موسیقی ایرانی را فراهم آورده است . به همه اینها باید قدرت صدا و قابلیتهای خوانندگی زنده یاد ایرج بسطامی را نیز اضافه کرد که در زمان اجرای این آلبوم به اوج پختگی خود رسیده بود و چه بی رحم و بی سلیقه بود زمین لرزه بم که این مرغ خوش الحان را از بوستان موسیقی ایرانی دریغ نمود . روی نخست این آلبوم موسیقی با تصنیف معروف شیدا (عقرب زلف کجت با قمر قرینه) آغاز می شود و پس از آن تصنیف زیبای باده شبگیر بر روی شعر حافظ و سپس گروه نوازی در مایه چهارگاه ، فضایی پرتحرک و بانشاط در این اثر پدید می آورد . در بخش دوم این آلبوم ابتدا مقدمه بوی نوروز و قطعه جنگ و صلح که یکی از جاودانه ترین قطعات ساخته شده توسط زنده یاد استاد علی اکبرخان شهنازی است اجرا شده و پس از اجرای یک چهرمضراب ، تصنیف بوی نوروز بر روی شعری از سعدی اجرا می شود . فضای کلی این اثر ، فضایی بهارانه و شاد است که به دلیل ریشه دار بودن همه قطعات در پس زمینه گوش موسیقایی ایرانی ، حالتی نوستالژیک نیز به این آلبوم می بخشد . در مجموع آلبوم مذکور از جمله آثاری است که به نظر نگارنده ارزش نگهداری در آرشیو شخصی یکایک علاقمندان به فرهنگ و هنر ایرانی را دارد .
از دوستان عزیزم که صاحبنظر در حوزه موسیقی ایرانی هستند ، خواهش می کنم که این نوشتار را به حساب نقدنگاری یا اظهارنظر تخصصی نگذارند و به چشم پیشنهادی نوروزانه به آن بنگرند . در ضمن این را هم اضافه کنم که خیلی مایل بودم آلبوم جدید سالار عقیلی را خریداری کرده و آن را بشنوم ، اما وقتی متوجه شدم که انتشارات سروش ، که وابسته به رسانه دروغ است ناشر این اثر می باشد ، از خرید آن منصرف شدم . امیدوارم سالار عقیلی و همه اهل فرهنگ و هنر دغدغه های کاملا جدی هواداران و علاقمندان به فرهنگ و هنر ایرانی را در همکاری های خود بیش از پیش لحاظ نمایند .