"سیف اله داد درگذشت" همین!چه باید گفت؟شاید باید به هم تسلیت بگوییم.این روزها اینقدر اخبار بد و ناامیدکننده و تکان دهنده به گوشمان می رسد که انگار اگر هر روز چنین رزق خود را از این نوع شنیده ها نداشته باشیم ، روزمان شب نمی شود.پدرم نخستین بار این خبر را داد.وقتی تلفنش را جواب دادم مطمئن بودم اتفاق بدی افتاده.لحن صدایش این را می گفت.با سیف اله خیلی دوست بودند.از دوران دانشجویی در دانشگاه شیراز در دهه 50.خاطرات زیادی با هم داشتند.بسیاری از فیلمهای معروف تاریخ سینما را با هم دیده بودند و به قول خودش سیف اله همیشه بعد از تماشای فیلم به نقد و تحلیل آن می پرداخت.نسل دهه 50 دانشگاه شیراز یک نسل طلایی بود و داد یکی از همین پسران طلایی محسوب می شد.و امروز صبح ، 6 اَمرداد 1388 در بیمارستان مهر تهران ابدی شد.اجازه بدهید بگویم راحت شد اگر چه به بهای ناراحتی عده زیادی از کسانی که او را به دلایل گوناگون دوست داشتند!هیچ گاه از مرثیه سرایی و رسم مالوف مرده پرستی خوشم نمی آمده و امروز هم نمی خواهم بر این طریق گام بگذارم و این چند سطر را هم تنها با هدف ادای احترام به کارگردان "کانی مانگا" و "بازمانده" نوشتم.
اما،طنز تلخ ماجرا اینجاست که درگذشت معاون سینمایی ارشاد در دولت اصلاحات دقیقا در روزهایی اتفاق افتاد که از دید رییس دولت نامعتبر نهم و بنا به تعبیر صفارهرندی وزیر ارشاد همزمان مستعفی و معزول وی ، وزیر ارشاد برای کابینه تنها در حد یک عدد برای دولت و دولتیان ارزش دارد و طبعا تکلیف اهل فرهنگ و هنر در چنین کشور و جامعه ای روشن است.
سیف اله داد در این روزهای تلخ و دردناک وطن و در شرایطی که بسیاری از دوستانش در بند و حبس هستند درگذشت ، چنانکه در همین روزها بسیاری از چهرهای باسابقه سینما و تئاتر کشور و هنرمندان بزرگ و بزرگواری چون شهریار فریوسفی رخت از جهان بستند و چنانکه پیشتر احمد بورقانی معاون مطبوعاتی ارشاد در دولت اصلاحات فوت کرده بود ، ولی چراغ هنر و فرهنگ در این آب و خاک هرگز خاموش نخواهد شد و هیچ شخص و جریانی را یارای ممانعت از پیشرفت قافله فرهنگ و هنر این مملکت نخواهد بود.حتی اگر ذهن علیل و مریضشان چهره ارزشمندی چون استاد محمدرضا شجریان را مورد هتاکی قرار دهد و یا برای فرهنگ و هنر در حد یک عدد ارزش قائل شوند.چرا که بنا به قول حضرت سعدی :"مصلحت نباشد که هنرمندان بمیرند و بی هنران جای ایشان را بگیرند"
خدایشان بیامرزد سیف اله داد و همه رفتگان قافله هنر و فرهنگ را!
اما،طنز تلخ ماجرا اینجاست که درگذشت معاون سینمایی ارشاد در دولت اصلاحات دقیقا در روزهایی اتفاق افتاد که از دید رییس دولت نامعتبر نهم و بنا به تعبیر صفارهرندی وزیر ارشاد همزمان مستعفی و معزول وی ، وزیر ارشاد برای کابینه تنها در حد یک عدد برای دولت و دولتیان ارزش دارد و طبعا تکلیف اهل فرهنگ و هنر در چنین کشور و جامعه ای روشن است.
سیف اله داد در این روزهای تلخ و دردناک وطن و در شرایطی که بسیاری از دوستانش در بند و حبس هستند درگذشت ، چنانکه در همین روزها بسیاری از چهرهای باسابقه سینما و تئاتر کشور و هنرمندان بزرگ و بزرگواری چون شهریار فریوسفی رخت از جهان بستند و چنانکه پیشتر احمد بورقانی معاون مطبوعاتی ارشاد در دولت اصلاحات فوت کرده بود ، ولی چراغ هنر و فرهنگ در این آب و خاک هرگز خاموش نخواهد شد و هیچ شخص و جریانی را یارای ممانعت از پیشرفت قافله فرهنگ و هنر این مملکت نخواهد بود.حتی اگر ذهن علیل و مریضشان چهره ارزشمندی چون استاد محمدرضا شجریان را مورد هتاکی قرار دهد و یا برای فرهنگ و هنر در حد یک عدد ارزش قائل شوند.چرا که بنا به قول حضرت سعدی :"مصلحت نباشد که هنرمندان بمیرند و بی هنران جای ایشان را بگیرند"
خدایشان بیامرزد سیف اله داد و همه رفتگان قافله هنر و فرهنگ را!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر