نامه سرگشاده من به رییس جمهوری بولیوی

برادر عزیز و ضدآمریکایی و رییس جمهوری محترم بولیوی جناب آقای مورالس سلام علیکم به سمع ما رساندند که چند روزی است به منظور تصویب طرح مورد نظرتان در پارلمان ، اعتصاب غذا فرموده‏اید. از آنجا که جنابعالی را فردی مردمی ، زحمتکش و ضد آمریکایی می‏دانم از باب وظیفه شرعی و دینی ، تصمیم گرفتم نکاتی را عرض کنم تا بعد خدای ناکرده به من نگویید به شما نگفتم. برادر عزیز! چند سال پیش در کشور ما یک عده کسانی که سوابق مبارزاتیشان ، یک هزارم شما هم نبود در مجلس نفوذ کردند و بعد برای اینکه بتوانند دوباره نفوذ کنند ، تحصن و اعتصاب غذا کردند، ولی شکر خدا نتوانستند . حالا شما که اینهمه با آمریکا مبارزه کرده‏اید چرا می‏خواهید ادای آنها را دربیاورید؟ اگر یک وقت شورای نگهبان بولیوی به همین دلیل در انتخابات بعدی بولیوی، صلاحیت جنابعالی را رد کند ، جبهه مبارزان با آمریکا و امپریالیسم چگونه به مبارزه خود ادامه دهد؟ داغی که بر دل هوگوچاوز می ماند را چگونه مرهم گذاریم؟ عزیزم! برو غذایت را بخور . کاری نکن که در حافظه تاریخ نام تو در کنار چهره‏های معلوم‏الحالی مانند اکبر گنجی و محسن سازگارا و دانشجویان انجمن‏های اسلامی ثبت شود . مورالس جان ! به مصالح ملی بولیوی بیندیش.فکر کن اگر فقط چند گرم لاغر بشوی مجامع به اصطلاح حقوق بشری جهان چه جنجالی به راه می‏اندازند. عزیزم! پسر خوبی باش و این اعتصاب را بشکن.من از سر مهربانی و به منظور نصیحت با تو حرف می زنم .مرتیکه! به زبان آدمیزاد می‎گویم یا غذایت را کوفت کن یا آرزو می‏کنم جز جیگر بزنی! بی‏تربیت! زیاده امری نیست