آه! ای عشق من! نمی دانی چه روزگار شیرینی را میگذرانیم. دنیا به کام ما و همه ملتهای مثل ماست (ماست نه ; ما هست!) عشق تو در قلب من بیشتر فوران میکند وقتی که میبینم کشورهای به اصطلاح پیشرفته، گروه 20 تشکیل میدهند و جلسه میگذارند ، تا به ستمگری و چپاول و بحران اقتصادی خود ادامه دهند، اما فرسنگها این طرفتر ، ما و ونزوئلا (یعنی رئیس جمهور ما و هوگوچاوز) تشکیل گروه 2 میدهیم تا به عدالتگستری و توزیع ثروت بین همه ملتهای مستضعف بپردازیم و چقدر نازنین است این هوگو چاوز ! و من در عجبم از این همه احترامی که هوگو به تو و به ما و به کشور ما میگذرد . هوگوی عزیزِ تو و ما، قبل از اینکه به تهران بیاید در یک جلسه رسمی به جای" خلیج فارس" از لفظ "خلیج" استفاده کرد تا نشان دهد برای کشور ما چه احترامی قائل است . این مرد انقلابی و چریک و این نظامی خیلی آزادیخواه در مراسم استقبال رسمی در کنار تو ، رو به پرچم و گارد تشریفات ایستاد و بدون کلاه و لباس، ادای احترام نظامی کرد. قبلا میگفتند این نوع احترام نظامی ، مترادف با فحش است اما خوشحالم که پس از تشکیل گروه 2، روش قبلی ادای احترام نظامی که ساخته و پرداخته کشورهای غارتگر بود ، تغییر کرده و روش هوگوچاوز جایگزین آن شده است و چقدر دل ما ، مثل تو برای هوگو چاوز تنگ میشود وقتی از ایران میرود . واقعا سالی یک بار سفر به ایران کم است! ای کاش هوگو ماهی یک بار به ایران بیاید! راستی عشق من ، یک سوال مهم: پول توجیبی هوگو چاوز را دادی؟ نکند خدای ناکرده پول به اندازه یک سال نداشته باشد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر